(PL)

Motto pierwsze:

Pieczarko, kolana Aniołów nie są ani trochę odciśnięte od klękania: jednak aby nie można było powiedzieć, że nie dotykały ziemi, są w środku złociście pociemniałe. Bracie, pośpieszmy z lasu, aby je zobaczyć, lub jeśli Bóg da, jeszcze chwycić i pocałować.

Jakub Deml Moi przyjaciele

Otrzymałem zadanie:

wysławiaj swoją narodowość

przedstaw co twój kraj wnosi do Europejskiego Domu

Masz do tego kwartet smyczkowy lub dwa i do tego coś jeszcze według własnego wyboru.

Rozważyłem to tak:

Ad. 1 Co mnie właściwie najmocniej wiąże z moim krajem? Co czeskiego najbardziej leży mi na sercu?

Przede wszystkim język. Większość moich radości i smutków odgrywa się w języku - jako człowiek mający obydwie ręce lewe utrzymuję się z produktów myślenia i odpoczywam z nosem w książce. Tylko w czeskim języku potrafię swobodnie pływać, tylko w nim wącham delikatne odcienie znaczeń wszystkich intonacji, dźwięków i rytmów. Niech więc kwartetowi smyczkowemu towarzyszy czeska recytacja lub zrozumiały śpiew.

Ad. 2 A Europejski Dom?

Spróbuję raczej wyśpiewać to, czego do niego mój kraj nie wnosi, co chciałbym, żeby wnosił, ale na co demokratyczna większość kardynalnie gwiżdże: franciszkańską pokorę. Dlatego w końcu zostawiam wszystkie moje miłości literackie, które w ciągu długich miesięcy znowu przeczytałem (Hrabala, Haška, Holana, Demla, Wernischa i pieśni ludowe) i wybieram wiersze nieznanego naiwisty z zapomnianego zbioru, który wyszedł w roku 1968 pod tytułem Bose nóżki. A o współpracę przy wykonaniu poproszę folklorystyczną śpiewającą skrzypaczkę.

Martin Smolka